|
Ólafía Þórðardóttir var ein þeirra kvenna sem kynntist starfi farandverkakonunnar fyrir seinni heimsstyrjöldina. Ólafía vann víða um land og í viðtali við Þorleif Hauksson og Jósef Kristjánsson lýsir hún vinnu og verbúðarlífi í Sandgerði fyrir stríð.
Verbúðarlíf fyrir stríð
|
|
|
Aðstæður erlends farandverkafólks |
|
Allt frá síðustu áratugum tuttugustu aldar hefur erlent farandverkafólk flykkst til landsins til að vinna í fiskiðnaði. Á síðari hluta síðustu aldar var aðbúnaður þess mjög slæmur og íslenskir atvinnurekendur gáfu hvorki rétta mynd af aðbúnaði né launum. Verkalýðshreyfingin sinnti ekki þessum nýbúum og tungumálaerfiðleikar gerðu það að verkum að samskipti við heimamenn voru lítil sem engin. Í greininni Aðstæður erlends farandverkafólks, sem birtist í Tímariti Máls og menningar 1980 lýsir Kay Leah aðstæðum farandverkafólks á Íslandi.
Aðstæður erlends farandverkafólks |
|
Helga M. Novak er þýsk skáldkona sem bjó um tíma á Íslandi. Hún vann við fiskverkun í Vestmannaeyjum 1967 og orti þá bálk þann, Das Gefrierhaus (Frystihúsið), sem textarnir hér eru teknir úr. Helga orti einnig ljóðið Vinnuveitandi - Vinnuþiggjandi. Þýðinguna annaðist Þorsteinn Þorsteinsson. Birtist ljóðið í Tímariti Máls og menningar 1980 og er hér birt með leyfi tímaritsins.
Frystihúsið |
|
Þar sem aldrei gerist neitt |
|
Kristín Bjarnadóttir, ljóðskáld og leikari tók þátt í baráttu farandverkafólks og er ein þeirra sem skrifaði Stimpilklukkukabarettinn sem sýndur var sumarið 1980. Hér er ljóð hennar, Þar sem aldrei gerist neitt.
Þar sem aldrei gerist neitt
|
|
 Eins og dýr í búri er grein eftir pólska stúlku, Kaisa Kasprzyk-Copeland þar sem hún segir frá dvöl sinni í íslensku „húsbúri" og samskiptum við súpermenn staðarins, einangrunina og tungumálaerfiðleikana.
Eins og dýr í búri |
|
|
|
|
<< Fyrsta < Fyrri 1 2 3 Næsta > Síðasta >>
|
|
Síða 2 af 3 |
