Í fyrirlesti sem haldinn var á ráðstefnu Vitafélagsins árið 2007 fjallar Eiríkur Valdimarsson um veðurspár þeirra sem bjuggu við sjávarsíðuna og þurftu að kunna góð skil á veðurútiliti áður en haldið var til hafs. Hvernig fór fólk að áður en veðurfræðingar komu til sögunnar? Eiríkur mun einnig segja okkur frá söfnun á veðurspám sem hann stjórnar og kynna okkur svör sem bárust þjóðháttasafni Þjóðminjasafnsins við spurningum um veðurspár árið 1975.

 Gaggi að kveldi tófa, garpar að morgni róa: Náttúru- og veðurþekking Íslendinga fyrr og nú

Grein eftir Steinar J. Lúðvíksson, höfund bókanna Þrautgóðir á raunastund, sem birtist í Fiskifréttum Viðskiptablaðsins árið 2008. Í samantekt greinar kemur fram eftirfarandi: „Saga sjósóknar við Ísland er vörðuð fjölda stórslysa. Á öldum áður varð fátt til bjargar þegar stórviðri skullu skyndilega á. Margoft fórust tugir báta með allri áhöfn á skammri stundu. Hér segir frá mannskæðustu atburðunum og mesta sjóslysi allra tíma við Ísland er stórskipið Het Wapen van Amsterdam (Gullskipið) strandaði við Skeiðarársand og á þriðja hundrað manna fórust." Myndin er tekin af Wikipedia og sýnir Lómagnúp, tekin vestur af Svínafellsjökli, yfir Skeiðarársand.

Ekki var ein báran stök